Blook (z ang. blog +book) to książka, która powstała na podstawie blogu. Z blogowych postów, dopracowanych i opracowanych na użytek nieekranowego czytelnika można zredagować książkę: „dziennik z budowy”, storytelling, poradnik, przewodnik, wybór autorskich przepisów albo książkę naukową lub beletrystyczną.
O blogu, jako jednym z podstawowych narzędzi i formatów content marketingu pisałam wcześniej: o jego podstawowych cechach, o głównych pytaniach związanych z jego uprawianiem w firmie.
O blogu, jako jednym z podstawowych narzędzi i formatów content marketingu pisałam wcześniej: o jego podstawowych cechach, o głównych pytaniach związanych z jego uprawianiem w firmie.
Blogowanie jako otwarty dziennik z budowy
Można więc treści bloga przetworzyć, zaktualizować i przystosować do nowego środowiska odbiorczego – można z blogowych postów stworzyć książkę. Można też inaczej – założyć blog jako społecznościową stronę projektu badawczego, literackiego, artystycznego, edukacyjnego czy biznesowego z finałem w postaci książki. Blog wówczas może być narzędziem i przestrzenią testowania odbioru autorskich pomysłów, ich społecznościowego recenzowania – komentowania, dopowiadania, korygowania, inspirowania.
Blog w roli narzędzia, które testuje odbiór, ściąga uwagę, angażuje w wydawniczy projekt wykorzystali między innymi autorzy, którzy dziś są klasykami literatury mówiącej o związkach ekonomii z mediami społecznościowymi, jak: Jeremy Wright autor Blogowania w biznesie… (pol.2007), Henry Jenkins autor Kultury konwergencji.. (pol. 2007), czy Chris Anderson, autor Długiego ogona… (2008). Anderson, autor bloga www.thelongtail, pisał: „podawałem czytelnikom niedopracowane, surowe tezy, będące próbą opisu choćby zmian zachodzących w zasadzie 80/20. Następnie czytelnicy przedstawiali w blogu lub e-mailach swoje opinie, które stanowiły dla mnie źródło wiedzy i inspiracji, pozwalające dopracować dane do teorii. Taka forma luźnej, niezobowiązującej burzy mózgów okazała się atrakcyjna dla średnio ponad 5 tys. czytelników dziennie” i dalej: „postanowiłem korzystać z formy blogu jako otwartego dziennika, w którym czytelnicy mogą zamieszczać swoje opinie i uczestniczyć w ten sposób w procesie naukowym”*.
Za pierwszy blook uchodzi User Interface Design for Programmers Joela Spolsky`ego (2001), oparty na blogu Joel on Software.
Blog w roli narzędzia, które testuje odbiór, ściąga uwagę, angażuje w wydawniczy projekt wykorzystali między innymi autorzy, którzy dziś są klasykami literatury mówiącej o związkach ekonomii z mediami społecznościowymi, jak: Jeremy Wright autor Blogowania w biznesie… (pol.2007), Henry Jenkins autor Kultury konwergencji.. (pol. 2007), czy Chris Anderson, autor Długiego ogona… (2008). Anderson, autor bloga www.thelongtail, pisał: „podawałem czytelnikom niedopracowane, surowe tezy, będące próbą opisu choćby zmian zachodzących w zasadzie 80/20. Następnie czytelnicy przedstawiali w blogu lub e-mailach swoje opinie, które stanowiły dla mnie źródło wiedzy i inspiracji, pozwalające dopracować dane do teorii. Taka forma luźnej, niezobowiązującej burzy mózgów okazała się atrakcyjna dla średnio ponad 5 tys. czytelników dziennie” i dalej: „postanowiłem korzystać z formy blogu jako otwartego dziennika, w którym czytelnicy mogą zamieszczać swoje opinie i uczestniczyć w ten sposób w procesie naukowym”*.
Za pierwszy blook uchodzi User Interface Design for Programmers Joela Spolsky`ego (2001), oparty na blogu Joel on Software.
Polskie blooki
W Polsce też można zaobserwować proces wydawania książek w oparciu o blog. Dotychczas na podstawie blogów powstała literatura adresowana do bardzo różnych grup odbiorców: dzieci, dorosłych, wielbicieli beletrystyki, biografii artystycznych i felietonistyki uprawianej przez aktorów, kulinariów, porad urodowych, modowych, podróżniczych i na temat samego bloga. Pomiędzy 2010 i połową 2015 do odbiorców trafiło co najmniej 87 książek – adaptacji bloga lub vloga*.
Przykłady polskich blogo-książek
aalli, Świat według blondynki (2002), Krystian B., Amok (2003.), Krystyna Janda, www.małpa.pl (2004) i www.małpa 2pl (2005), Weronika R, Cichodajka.pl (2005), Paweł Klimczak, Jędrne kaktusy, (2007) i Ballada o chaosiku (2009) – na podstawie bloga prowadzonego pod pseudonimem Wawrzyniec Prusky, Tomasz Kwaśniewski, Dziennik ciężarowca (2007), Magda Umer i Andrzej Poniedzielski, Jak trwoga to do bloga (2008), Mikołaj Milcke, Gej w wielkim mieście (2011), Artur Andrus, Blog osławiony między niewiastami (2012) i Vietato fumare, czyli reszta z bloga i coś jeszcze (2014), Joanna Opiat-Bojarska, Blogostan (2012), Vesper_pl-Szminka na koszuli. Wojna na słowa (2013), Anna Sakowicz, Żółta tabletka (2014), Szepty dzieciństwa (2015), Złodziejka marzeń(2015).
* Chris Anderson, Długi ogon. Ekonomia przyszłości – każdy konsument ma głos. Wyd, Media-Rodzina 2008.**http://biznesoweinfo.pl/87ksiazek-polskich-blogerow-i-vlogerow/
Anna Tytkowska
* Chris Anderson, Długi ogon. Ekonomia przyszłości – każdy konsument ma głos. Wyd, Media-Rodzina 2008.**http://biznesoweinfo.pl/87ksiazek-polskich-blogerow-i-vlogerow/
Anna Tytkowska